အေစာပိုင္း သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း လူမ်ား အေျခခ်ေနထိုင္ပံုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရးသားတင္ျပၾကရာမွာ အာရွတိုက္အလယ္ပိုင္း တိဗက္ကုန္းျပင္ျမင့္မွ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာသို႔ ဆင္း သက္လာခဲ့ၾကတဲ့ မြန္ဂိုမ်ိဳးႏြယ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုသူ မ်ားမွ ပ်ဴ၊ ကမ္းယံ၊ သက္၊ မြန္လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္လာ ေၾကာင္း ေရးသားခဲ့ၾကပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္က ဘူမိေဗဒ ပညာရွင္မ်ား၊ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားရဲ႕ မေကြးတိုင္း ပံုေတာင္၊ ပံုညာေဒသႏွင့္ ဘုတလင္ၿမိဳ႕နယ္မွ ေရွး ေဟာင္းသခ်ႋဳင္းတစ္ခုကို တူးေဖာ္ေတြ႕ရွိမႈအရ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအတြင္း လူသားမ်ားေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္မွာ ႏွစ္ သန္းေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဏမငာေအန ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ျြကင္းမ်ားအရ သိရွိခဲ့ရပါ တယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ပံုေတာင္၊ ပံုညာေဒသက ေတြ႕ရွိရတဲ့ လူသား ေက်ာက္ျဖစ္ ႐ုပ္ျြကင္းမ်ားဟာ ကမၻာေပၚမွာ လူသား မ်ား အေစာဆံုး ေပၚေပါက္ေတြ႕ရွိရတဲ့ေဒသဟု မွတ္ ခ်က္ျပဳေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရပါတယ္။
ကမၻာ႔သမိုင္းပညာရွင္မ်ားမွ လူ႕သမိုင္းကို ပိုင္း ျခားသတ္မွတ္ရာမွာ သမိုင္းဦးဘံုေျမေခတ္၊ ေက်းပိုင္ ကြ်န္ပိုင္ေခတ္၊ ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္ေခတ္၊ အရင္းရွင္ ေခတ္၊ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ဟု ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ၾက ပါတယ္။
သမိုင္းဦးဘံုေျမေခတ္မွာ လူသားမ်ားအေနနဲ႔ ေက်ာက္လက္နက္ပစၥည္းမ်ားကို သားရဲတိရစၦာန္မ်ား ရွာေဖြရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ေျမႀကီးမ်ား တူးဆြရာ တြင္ လည္းေကာင္း၊ ရန္သူႏွင့္ တိုက္ခိုက္ရာတြင္ လည္းေကာင္း အသံုးျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိုေခတ္က လူမ်ား အသံုးျပဳခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာက္လက္နက္မ်ား လည္း တူးေဖာ္ ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။
ယခုကြ်န္ေတာ္ ဂမၻီရနည္းနဲ႔ေတြ႕ရတဲ့ သမိုင္း မတိုင္မီေခတ္က လူသားမ်ားဟာ ေက်ာက္လက္နက္ မ်ားလည္း အသံုးမျပဳတတ္ေသး၊ အစားအေသာက္ မွာလည္း တိရစၦာန္တို႔ရဲ႕ အသားကိုပင္ စားရေကာင္း မွန္းမသိေသးတဲ့ ေခတ္က လူသားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ပံုေတာင္၊ ပံုညာေဒသက လူသားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ပံုေတာင္၊ ပံုညာေဒသက လူသားေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ၾကြင္းမ်ားရဲ႕ သမိုင္းကို ထပ္ေလာင္းအတည္ျပဳရာ ေရာက္မည္ ထင္ပါတယ္။
ေရႊဘိုၿမိဳ႕မွာ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ လွ်ပ္စစ္ ပစၥည္းဆိုင္ႀကီး ရွိပါတယ္။ အဲဒီဆိုင္ကို မလိုတဲ့သူက ေအာက္လမ္းဆရာေတြ၊ နတ္ကေတာ္ေတြနဲ႔ ေပါင္း ၿပီး ေဈးမေရာင္းရေအာင္၊ စီးပြားပ်က္ေအာင္၊ လူ ေတြ ေနထိုင္မေကာင္းေအာင္ မၾကာခဏေႏွာင့္ယွက္ တတ္ပါတယ္။ အဲဒီလို အေႏွာင့္အယွက္ အခက္အခဲ ေတြ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းသမီး ေတြက ကြ်န္ေတာ့္ဆီ တယ္လီဖုန္းဆက္ၿပီး အကူ အညီ ေတာင္းေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ေႏွာင့္ယွက္ ေနတဲ့ နတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကြ်န္ေတာ္က ရွင္းလင္း ဖယ္ရွားေပးရပါတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္ေပးရတာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိၿပီထင္ပါတယ္။
၁၂-၂-၂၀၁၆ ရက္ ေန႔လယ္ ၂ နာရီခန္႔က ေရႊဘို လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းဆိုင္မွ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း သမီးေတြက “အဘ …လုပ္ပါဦး၊ ေဈးမေရာင္း ရဘူး …၊ လူေတြလည္း အိပ္ခ်င္ေနၾကတယ္ …” လို႔ ဖုန္းဆက္ၿပီး ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ အရပ္ အလြန္ျမင့္တဲ့ နတ္ႀကီးႏွစ္ပါး၊ တစ္ပါးက အနက္ေရာင္၊ တစ္ပါးက အဝါေရာင္။ နတ္ႀကီးမ်ားက ေဈးမေရာင္းရေအာင္ ေဈးဝယ္ေတြ မလာေအာင္ ေႏွာင့္ယွက္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က အဲဒီအခ်ိန္က ပုသိမ္ၿမိဳ႕ ပုသိမ္ဟိုတယ္ မွာ ဘာသာေရး တာဝန္တစ္ခုနဲ႔ ငပုေတာသြားရန္ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ နတ္ႀကီး ႏွစ္ပါးကို လွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့ ေရာက္လာပါတယ္။ ခါတိုင္းဆိုလွ်င္ ဆက္ၿပီး မေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ ေမတၲာ ရပ္ခံပါတယ္။ လက္မခံဘူးဆိုလွ်င္ သတ္ပစ္လိုက္ပါ တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဟိုတယ္မွာ စိတ္ေအးလက္ေအး နားေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ နတ္ ႀကီးမ်ားကို ဘယ္က လာတာလဲ၊ ဘယ္သူက လႊတ္ တာလဲေမးေတာ့ စစ္ကိုင္းက လာေၾကာင္း၊ နတ္ ကေတာ္က လႊတ္လို႔လာေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ နတ္ေတြကို အကူအညီေတာင္းရာမွာ နတ္ကေတာ္ မ်ားက သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ နတ္ကို ေကြ်းေမြးၿပီး သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တာ ခိုင္းတတ္ပါတယ္။ ေအာက္လမ္း ဆရာမ်ားက ပိုက္ဆံရလွ်င္ သူတို႔ ေမြးထားတဲ့ ေအာက္လမ္းနတ္ႀကီးေတြကို ေစလႊတ္ၿပီး သူတို႔ ျဖစ္ေစခ်င္တာ ေစခိုင္းတတ္ပါတယ္။
ယခုလာတဲ့ နတ္ႀကီးႏွစ္ပါးက အျမင့္ေပ ၃၀ ေလာက္ရွိၿပီး ထူးျခားေနတဲ့အတြက္ ေမးခြန္း တခ်ိဳ႕ကို ေမးၾကည့္ပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ နတ္ႀကီးတို႔က ဘယ္ၿမိဳ႕က လာတာလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ စစ္ကိုင္းေတာင္ က လာတာပါ။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ စစ္ကိုင္းေဒသက ကြယ္လြန္ ၿပီး နတ္ျဖစ္လာတာလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ စစ္ကိုင္းေဒသက ကြယ္လြန္ၿပီး နတ္ျဖစ္လာတာပါ။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ နတ္က လြန္ခဲ့တဲ့ဘယ္ႏွႏွစ္က ျဖစ္လာတာလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ အဲဒီ မသိပါဘူး။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ နတ္ႀကီး လူ႕ဘဝတုန္းက စစ္ ကိုင္းေဒသမွာ အိမ္ေျခဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ လူ ၁၈ ဦး ေလာက္ ရွိပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အဲဒီတုန္းက လူေတြရဲ႕ စား ဝတ္ေနထိုင္မႈအေျခေန ေျပာပါဦး။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ အဲဒီတုန္းက လူေတြက ေတာထဲမွာ ဖရဲသီး၊ သခြားသီး၊ သေဘၤာ သီးမ်ား ရွာစားၾကပါတယ္။ အသားငါးစားတဲ့ အေလ့ အထ မရွိေသးပါဘူး။ အဝတ္အစား ဝတ္တဲ့အေလ့ အထလည္း မရွိေသးပါဘူး။ ကိုယ္တံုးလံုးနဲ႔ေနၾက ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ႀကီး အံ့အားသင့္သြား ပါတယ္။ လူသားေတြေပၚၿပီးတဲ့ေနာက္ သမိုင္းဦးဘံု ေျမေခတ္မွာ လူေတြက ေတာေတာင္ေတြထဲမွာ သားငါးေတြ ရွာေဖြစားေသာက္တဲ့အေၾကာင္း သမိုင္း ပညာရွင္မ်ားက ေဖာ္ျပၾကပါတယ္။ ယခုနတ္ႀကီး မ်ားရဲ႕ လူ႕ဘဝမွာတုန္းက အသားငါးကို စားရေကာင္း မွန္းပင္ မသိေသးတဲ့ သစ္သီးမ်ားကိုသာ စားရတယ္ ဆိုတဲ့အတြက္အသားမစားတဲ့ေခတ္ တစ္ေခတ္သမိုင္း မတိုင္မီက ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ နတ္ႀကီးတို႔ေခတ္က လူေတြ ေနထိုင္ဆက္ဆံပံုနဲ႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈေတြ ေျပာျပ ပါဦး။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ လူေတြက အဖြဲ႕အျဖစ္ စုေပါင္းေနထိုင္ၾကပါတယ္။ က်ဳပ္တို႔ အဖြဲ႕က ၁၈ ဦးခန္႔ရွိပါတယ္။ ေယာက်ာ္းနဲ႔မိန္းမ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ရာမွာ အတည္တက် မရွိပါဘူး။ မိမိသေဘာက်တဲ့သူနဲ႔သာ ေပါင္းသင္းမႈျပဳလုပ္ပါ တယ္။ ညအခါ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့သူနဲ႔ ေပါင္းသင္း ေနထိုင္ၿပီးလွ်င္ မိန္းမခ်င္းႏွစ္ဦးျဖစ္ေစ သံုးဦးျဖစ္ေစ အတူအိပ္ၾကပါတယ္။ ေယာက်ာ္းမ်ားကလည္း မိမိနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့သူခ်င္း အတူတူအိပ္ၾကပါတယ္။ ေျမႀကီး ေပၚ သစ္ပင္ႀကီးေတြေအာက္မွာ သစ္ေခါက္ေတြ ခင္းၿပီး အိပ္ၾကပါတယ္။ ကိုးကြယ္မႈအေနနဲ႔ ေသသူ ရဲ႕လူ႐ိုးေျခာက္ကို ကိုးကြယ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလူ႐ိုး ေျခာက္ႀကီးကို မေသရပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ လူေသေတာ့ ေျမႀကီးထဲမျမႇဳပ္ ဘူးလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ မျမႇဳပ္ပါဘူး။ ေသတဲ့ေနရာ ပစ္ထားတာပါပဲ။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ ပုပ္ေစာ္မနံဘူးလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ နံပါတယ္။ နံ ေတာ့လည္း တျခားေနရာ ေရႊ႕ၿပီးေနလိုက္တာပါပဲ။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အဲဒီေခတ္က လူေတြက တျခားတိရစၦာန္ေတြရဲ႕အသားကို စားရေကာင္းမွန္း မသိဘူးလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ မသိဘူး။ ဘယ္သူမွလည္း မစားၾကပါဘူး။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ လူေတြေသေတာ့ ဖ်ားနာေသ တာပဲ ရွိသလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ဖ်ားနာေသတာ က နည္းပါတယ္။ က်ားတို႔ ေျြမတို႔ရဲ႕ရန္ေၾကာင့္ ေသရတာ မ်ားပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အဲဒီအခ်ိန္က သားရဲတိရစၦာန္ ေတြရဲ႕အႏၱရာယ္က မ်ားသလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ သားရဲတိရစၦာန္ ေတြရဲ႕အႏၱရာယ္က အလြန္မ်ားပါတယ္။ က်ားေတြ၊ ေျြမႀကီးေတြ၊ ေနာက္ သတၲဝါတစ္မ်ိဳးက အခုေခတ္ မွာေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး။ ေတာေခြးထက္ႀကီးတဲ့ သတၲဝါ၊ ေနာက္ အသားစားတဲ့ငွက္ႀကီးေတြ၊ အဲဒီ ငွက္ႀကီးေတြက လူထက္ပိုႀကီးတယ္။
အသားစားငွက္ႀကီးေတြက ငါးမ်ိဳးေလာက္ ရွိတယ္။ အဲဒီသတၲဝါေတြရဲ႕အႏၱရာယ္က အလြန္ႀကီး ပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ သူတို႔ရဲ႕ရန္ကို တစ္နည္းနည္း နဲ႔ မကာကြယ္ဘူးလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ အင္အားျခင္း မမွ်ေတာ့ မကာကြယ္ႏိုင္ပါဘူး။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အမ်ိဳးသမီးေတြ ကိုယ္ဝန္ရွိ ေတာ့ ဝိုင္းဝန္းေစာင့္ေရွာက္ၾကသလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ကိုယ္ဝန္ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ေယာက်ာ္းေတြေရာ မိန္းမေတြပါ ဝိုင္းဝန္းေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္။ မသြားမလာႏိုင္ ေတာ့လည္း မိန္းမေဖာ္တစ္ဦး အၿမဲရွိပါတယ္။ ေမြး လာတဲ့ကေလးကိုလည္း မိန္းမေတြက ဝိုင္းဝန္းေစာင့္ ေရွာက္ပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ လူေတြ စုဖြဲ႕ေနၾကတယ္ဆို ေတာ့ တစ္ဖြဲ႕လူ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။ အမ်ားဆံုး အဖြဲ႕က လူဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ၁၈ ဦးကေန ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္အထိ စုဖြဲ႕ၿပီးေနၾကပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ လူေတြ တစ္ဖြဲ႕နဲ႔တစ္ဖြဲ႕ေတြ႕ ေတာ့ ဘယ္လို ဆက္သြယ္စကားေျပာၾကပါသလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ လက္ဟန္ေျခ ဟန္နဲ႔ စကားေျပာၾကပါတယ္။ ဆိုလိုတဲ့သေဘာအ ကို နားလည္ပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ တစ္ဖြဲ႕နဲ႔တစ္ဖြဲ႕ေတြ႕ေတာ့ ရန္ ျဖစ္တာေတြ ရွိသလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ရွိပါတယ္။ တစ္ဖြဲ႕က အ႐ံႈးေပးလွ်င္ေတာ့ က်န္တဲ့လူေတြကို မသတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ပင္လွ်င္ ရန္ျဖစ္လို႔ ေသခဲ့ရတာပါ။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ရန္ျဖစ္တာလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕က အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ က်န္တဲ့အဖြဲ႕က အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္နဲ႔ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ရန္ျဖစ္ ၾကပါတယ္။ က်ဳပ္တို႔အုပ္စုက ႐ံႈးပါတယ္။ လူသံုးဦး ပဲ က်န္ပါတယ္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အုပ္စုက ၁၈ ဦး၊ သူတို႔ အုပ္စုက ၂၂ ဦးရွိပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အဲဒီတုန္းက တစ္ဖြဲ႕နဲ႔တစ္ဖြဲ႕ ရန္ျဖစ္ေတာ့ ဘာနဲ႔တိုက္ခိုက္ၾကတာလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ အဲဒီတုန္းက ဓားေတြ၊ လွံေတြ မရွိေသးပါဘူး။ သစ္သားေခ်ာင္း နဲ႔ပဲ ႐ိုက္ၾကပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အဲဒီတုန္းက လူေတြက အသက္ဘယ္ေလာက္ထိ ရွည္ၾကသလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ဘယ္ေလာက္ ထိရွည္မွန္း မသိပါဘူး။ သခ်ၤာလည္း မေပၚေသးပါ ဘူး။ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ေတြသတ္မွတ္ခ်က္လည္း မရွိပါ ဘူး။ အဘိုးႀကီးအရြယ္ထိ ေနရတဲ့သူေတာ့မရွိပါဘူး။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေသဆံုးၾကတာပါပဲ။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အဲဒီတုန္းက နတ္ႀကီးရဲ႕နာမည္ ရွိသလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ရွိပါတယ္။ လက္ညႇိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ျပတဲ့ သေကၤတဟာ ကြ်ႏု္ပ္ရဲ႕နာမည္ပါပဲ။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕နာမည္က လက္ႏွစ္ဖက္ကို နဖူးအုပ္ျပတဲ့သေကၤတ ျဖစ္ပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ ယခု နတ္ႀကီးက ဘယ္မွာေန ပါသလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ စစ္ကိုင္းက ေရႊဘို၊ မံုရြာဘက္ထြက္တဲ့ ကားလမ္းအနီးက ဘုရား တစ္ဆူမွာေနပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ ယခုေရာ နတ္ႀကီးက ဘယ္ ဘာသာ ကိုးကြယ္ပါသလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၃၇၀ က ေကာင္းမႈ ေတာ္ဘုရားက ဘီလူးႀကီးတစ္ပါးက သြန္သင္ညႊန္ျပ ေပးလို႔ ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္ပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ နတ္ႀကီး အျခားေျပာခ်င္တာ ရွိလွ်င္ ေျပာပါဦး။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စစ္ကိုင္း ၿမိဳ႕ကို ေရႊ႕ေစခ်င္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ေအာက္မွာ အလြန္ႀကီးတဲ့နတ္ႀကီးတစ္ ပါး ရွိပါတယ္။ ၿမိဳ႕က အဲဒီနတ္ႀကီးရဲ႕မ်က္လံုးေပၚ ေရာက္ေနတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ နတ္ႀကီးရဲ႕မ်က္လံုးက ယခုရွိ ေနတဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ႀကီးေလာက္ ရွိတယ္လို႔ဆိုလိုခ်င္ တာလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ မ်က္လံုးတစ္ ဖက္ကပင္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ႀကီးေလာက္ရွိပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အဲဒီနတ္ႀကီးက ေျမေအာက္ မွာ ဘယ္လိုေနတာလဲ။ အိပ္ေနတာလား။ ထိုင္ေန တာလား။ သြားလာလႈပ္ရွားေနတာလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ သြားလာလႈပ္ ရွားျခင္း မရွိပါဘူး။ ထိုင္ေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပက္လက္လွန္ေနတာပါ။ ေျမာက္ဘက္ကို ဦးေခါင္း ျပဳေနတာပါ။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ ဒီလိုဆို နတ္ႀကီးရဲ႕ေျခေထာက္ က ဘယ္ၿမိဳ႕အထိ ေရာက္ပါသလဲ။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ေတာင္ဘက္ သဲေတာၿမိဳ႕အထိ ေရာက္ပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အလြန္ႀကီးတဲ့ နတ္ႀကီးပါလား။ အဲဒီနတ္ႀကီးက လူေတြကို အႏၱရာယ္ေပးပါသလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ လူေတြကို အႏၱရာယ္ေပးတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ေအာက္မွာရွိတဲ့ နတ္ႀကီးရဲ႕မ်က္လံုးတစ္ဖက္က မ်က္ စိက်ိန္းသလို ရဲေနတာ ေတြ႕ရတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ နတ္ႀကီးက အဲဒီေျမေအာက္ က နတ္ႀကီးနဲ႔ စကားေျပာလို႔ရသလား။
အနက္ေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ မရပါဘူး။
ကြ်ႏု္ပ္နဲ႔ နတ္ႀကီးနဲ႔ စကားေျပာေနစဥ္ နီညိဳ ေရာင္ အရပ္အလြန္ျမင့္တဲ့ နတ္ႀကီးတစ္ပါးျြကလာ ပါတယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ ကြ်န္ေတာ္ နီညိဳေရာင္နတ္ ႀကီးကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။ အရွင္နတ္ႀကီးက ဘယ္ကဲ့ သို႔ေသာအေၾကာင္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ဆီ ၾကြလာပါသလဲ အမိန္႔ရွိပါ။
နီညိဳေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ကြ်ႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္ သည္ပင္လွ်င္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ေအာက္က နတ္ႀကီးျဖစ္ တယ္။ သင့္ကို ေၾကာင္းခ်င္းရာသံုးရပ္ ေျပာခ်င္လို႔ ၾကြလာတာပါ။
(၁) ကြ်ႏု္ပ္ ဒီေျမေအာက္ကေန အျခားတစ္ ေနရာကို ေရႊ႕မည္။ စစ္ကိုင္းနဲ႔ေရႊဘိုအၾကား ဧရာ ဝတီျမစ္အနီး ေရႊ႕မည္။ ႏွစ္လအတြင္း ေရႊ႕မည္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ လက္ရွိေနရာ ေရာက္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာပါၿပီလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ေရႊ႕တာလဲ။
နီညိဳေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ဒီေနရာေရာက္ တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွန္း မသိပါဘူး။ ကြ်ႏု္ပ္ေရာက္ ခါစက လူေတြေနတာ လူဦးေရ ၂၀ ေလာက္ပဲ ရွိ ပါေသးတယ္။ အဲဒီလူေတြက အိမ္နဲ႔ေနတဲ့လူေတြ မဟုတ္ဘူး။ အဝတ္အစား မဝတ္ေသးတဲ့ေခတ္က လူေတြပါ။ ယခုေခတ္လူေတြက သြားလာလႈပ္ရွားတာ မ်ားၿပီး ဆူညံတဲ့အသံေတြေၾကာင့္ မခံႏိုင္၍ ေျပာင္း တဲ့သေဘာပါ။
(၂) အခ်က္က မၾကာမီ ျပင္းထန္တဲ့ငလ်င္ ႀကီးေတြ လႈပ္လိမ့္မည္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ နတ္ႀကီးက ကိုယ္တိုင္သိျမင္ တာလား။ အျခားနတ္တစ္ပါးပါးက ေျပာတာလား။
နီညိဳေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ကြ်ႏု္ပ္ကိုယ္ခႏၶာ ရဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္ခံစားသိရွိတာပါ။ အဲဒီငလ်င္ႀကီးေၾကာင့္ လူေနတိုက္တာ အေဆာက္ အအံုေတြ မ်ားစြာပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးႏိုင္ပါတယ္။
(၃) အခ်က္က အဲဒီငလ်င္ေၾကာင့္ ဘုရား ေစတီေတြ မ်ားစြာၿပိဳက်ပ်က္စီးႏိုင္ပါတယ္။
နီညိဳေရာင္နတ္ႀကီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေဆြးေႏြး ေနစဥ္ ကိုယ္ခႏၶာအလြန္ႀကီးတဲ့ နီညိဳေရာင္နတ္ႀကီး ထက္ပင္ ပိုၿပီးႀကီးတဲ့ အစိမ္းေရာင္နတ္ႀကီးတစ္ပါး ၾကြလာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဦးေခါင္းေတြ လက္ေတြ ေျခေထာက္ေတြ မျမင္ရပါဘူး။ အစိမ္းေရာင္ကိုသာ ၾကည့္ၿပီး ေျပာရတာပါ။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ အစိမ္းေရာင္နတ္ႀကီးကို ႀကိဳ ဆိုပါတယ္။ ဘယ္ေဒသက ၾကြလာတယ္ဆိုတာ အမိန္႔ရွိပါဦး။
အစိမ္းေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ကြ်ႏု္ပ္က ေျမ ႀကီးေအာက္က ၾကြလာတာပါ။ အိႏၵိယသမုဒၵရာ ေအာက္က ျြကလာတာပါ။ ေနာက္သံုးလေနလွ်င္ ကမၻာေပၚမွာ ေနရာအႏွံ႔အျပား ငလ်င္ႀကီးေတြ လႈပ္ လိမ့္မည္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ နတ္ႀကီးက ကိုယ္တိုင္ခံစား ၿပီး သိတာလား။ အျခားပုဂၢိဳလ္တစ္ပါးပါးက ေျပာလို႔ သိတာလား။
အစိမ္းေရာင္နတ္ႀကီး ။ ။ ကြ်ႏု္ပ္က ေရေနသတၲဝါေတြၾကည့္ၿပီး ေျပာတာပါ။ ေရေန သတၲဝါေတြ ထူးထူးျခားျခား သြားလာလႈပ္ရွားမႈ မ်ားလွ်င္ ငလ်င္ႀကီးေတြ လႈပ္တတ္ပါတယ္။
ယခု ေရနက္ပိုင္းမွာေနတဲ့ ေရေနသတၲဝါ ေတြ ထူးထူးျခားျခား သြားလာလႈပ္ရွားေနၾကတာ ႏွစ္လေလာက္ရွိၿပီ။ ယခင္ႏွစ္ေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳ အရ အနီးစပ္ဆံုး အင္ဒိုနီးရွားမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၂ ႏွစ္ ခန္႔က ငလ်င္ႀကီးေၾကာင့္ ဆူနာမီေရလိႈင္းႀကီးေတြ ျဖစ္ေပၚၿပီး လူေနအိမ္ေတြမ်ားစြာ ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးတာ ခံလိုက္ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေရနက္ပိုင္းမွာေနတဲ့ သတၲဝါေတြ ထူးထူးျခားျခား လႈပ္ရွားတာေတြ႕ခဲ့ရပါ တယ္။
ကြ်ႏု္ပ္ ။ ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို အခုလို လူေတြ အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့သတင္းေတြ လာေရာက္ေျပာ ၾကားေပးၾကတဲ့ နတ္ႀကီးမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ရွိပါ တယ္။
ယခုႏွစ္ပိုင္းေတြမွာ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ မ်ားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္၊ အႏွစ္ ၂၀ က အေျခအေနနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ပိုမိုက်ေရာက္ ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကမၻာတစ္ဝန္းလံုးမွာ ျဖစ္ေပၚ ေနသလို ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း ယခု ဆယ္စုႏွစ္အတြင္း ေလမုန္တိုင္းက်တာ၊ ေရႀကီးတာ၊ ေတာင္ေတြၿပိဳတာ၊ ငလ်င္ေတြလႈပ္တာေတြ ထူးထူး ျခားျခား ျဖစ္ေပၚေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ငလ်င္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ယံုၾကည္ ေလာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြက လာေရာက္ေျပာတဲ့အ တြက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံနဲ႔ ငလ်င္အႏၱရာယ္၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံ အေနာက္ပိုင္း က်ေရာက္မည့္ ငလ်င္အႏၱရာယ္အ ေၾကာင္း ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ မေနာမယဂ်ာနယ္မွာ ေရးသားတင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သတ္မွတ္ကာလ အတြင္းမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံမွ် ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ငလ်င္ဒဏ္ မခံစားရပါဘူး။ မိုးေလဝသပညာရွင္ ေဒါက္တာ ဦး ထြန္းလြင္က –
“ယေန႔အခ်ိန္အထိ ငလ်င္လႈပ္မည့္ကိစၥကို ႀကိဳတင္သိရွိႏိုင္တဲ့ သိပၸံနည္းပညာမွာ မေပၚေပါက္ ေသးပါဘူး …၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၈၀ ဆို လွ်င္ တစ္ႀကီမ္လႈပ္တတ္တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတာ့ ရွိပါတယ္၊ ယခု ႏွစ္ေပါင္း ၈၀ ရွိေနပါၿပီ” လို႔ ေျပာသြားတာ မွတ္မိပါတယ္။ ပရေလာကမွ တန္ခိုး ႀကီးနတ္ႀကီးေတြလည္း အတိအက်မွန္ေအာင္ေတာ့ မေျပာႏိုင္ေသးဘူးထင္ပါတယ္။ စိုးရိမ္ပူပန္မေနဘဲ သတိ ဝီရိယနဲ႔ေနၾကဖို႔သာ အသိေပးခ်င္ပါတယ္။
သတၲဝါမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ …
ဆရာဝင္း(သာကီႏြယ္)
